[opis na forum] Magnamanus

Wszystko o "ptasich stopach" i dinozaurach ptasiomiednicznych nie należących do niżej wymienionych grup
Awatar użytkownika
kryty_niekrytyczny
Triasowy silezaur
Triasowy silezaur
Posty: 870
Rejestracja: 4 czerwca 2018, o 14:29
Lokalizacja: PL

[opis na forum] Magnamanus

Post autor: kryty_niekrytyczny »

Wstęp
Magnamanus to rodzaj ornitopoda z grupy Iguanodontia, żyjącego we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszej Hiszpanii. Opisano tylko jeden gatunek, Magnamanus soriaensis. Dinozaur ten ogólnym pokrojem ciała i wymiarami przypominał swojego sławniejszego krewnego, iguanodona.

Etymologia
Nazwa rodzajowa, z łaciny, oznacza dużą rękę. Epitet gatunkowy odnosi się do hiszpańskiej prowincji Soria.

Materiał kopalny
Holotypem jest niekompletny szkielet, który znaleziono na stanowisku Zorralbo I w osadach formacji Golmayo. Wiek szczątków datuje się na późny hoteryw – wczesny barrem. Stanowisko znajduje się na terenie gminy Golmayo w hiszpańskiej prowincji Soria. Oprócz kości ornitopodów, natrafiono tam też na skamieniałości ankylozaurów, tytanozaurów, allozauroidów, dromeozaurydów, krokodyli i żółwi.

Cechy charakterystyczne
U magnamanusa wyrostek dziobiasty kości zębowej jest przedłużeniem tejże kości w taki sposób, że ostatni zębodół kości zębowej znajduje się jeszcze przed wyrostkiem dziobiastym a nie u jego podstawy. Łopatka jest sześć raz dłuższa niż szeroka w części dalszej, a siedem razy dłuższa niż szeroka w jej najwęższym miejscu. Wyrostek barkowy jest naprzeciwległy guzowatości tylnej. Guzowatość wewnętrzna kości ramieniowej nie leży równo z kłykciem łokciowym, który to z kolei znajduje się pod kłykciem promieniowym. Koniec dalszy kości łokciowej jest szerszy od końca bliższego i ma kształt buławy. Również koniec dalszy kości promieniowej ma taki kształt. Nadgarstek tworzą trzy zestawy kości: 1) kości nadgarstka I, II i III, radiale i intermediale, 2) ulnare i kość nadgarstka IV i 3) kość nadgarstka V. Szerokość nadgarstka wynosi 70% długości dłoni. Wzór palcowy przedstawia się następująco: 1-3-3-2-(3-4). Prosta kość przedłonowa nie rozszerza się w części dalszej, nieobecne są też na niej rowki. U podstawy gałęzi załonowej, otwór zasłoniony jest otwarty i częściowo przykryty środkową, płaską płytką kostną. Wymienione powyżej cechy tworzą unikalną kombinację.

Spis gatunków
Magnamanus Fuentes Vidarte, Meijide Calvo, Meijide Fuentes i Meijide Fuentes, 2016
M. soriaensis Fuentes Vidarte, Meijide Calvo, Meijide Fuentes i Meijide Fuentes, 2016

Bibliografia
Fuentes Vidarte, C., Meijide Calvo, M., Meijide Fuentes, F. i Meijide Fuentes, M. 2016. Un nuevo dinosaurio estiracosterno (Ornithopoda: Ankylopollexia) del Cretácico Inferior de España. Spanish Journal of Palaeontology 31 (2): 407–446.
Magnamanus
Długość: 9-10 m
Masa: 3 t
Dieta: roślinożerny
Miejsce: Hiszpania – prowincja Soria
(formacja Golmayo)
Czas: ok. 130 Ma
wczesna kreda (późny hoteryw – wczesny barrem)
Systematyka:
Dinosauria
Ornithischia
Ornithopoda
Iguanodontia
Ankylopollexia
Styracosterna
Magnamanus
M. soriaensis

Kamil Kamiński
Jurajski allozaur
Jurajski allozaur
Posty: 1159
Rejestracja: 27 lutego 2014, o 10:49
Imię i nazwisko: Kamil Kamiński
Lokalizacja: Gniew

Re: [opis na forum] Magnamanus

Post autor: Kamil Kamiński »


ODPOWIEDZ